Wie is die man met de naam Jezus over wie in de kerk zoveel gesproken wordt? Hij leefde ruim tweeduizend jaar geleden, en we hebben het nu nog over hem. Waarom toch? Kunnen wij hem niet eens vervangen door een ander iemand? Iemand van televisie? Een bekende zanger of zoiets? Is toch veel leuker om over iemand te vertellen bij wie we ook een plaatje hebben, een beeld, een foto. Bij Jezus is het alleen maar gissen.
SpieghelKIDS
Verhaal voor de kinderen
Gesprek voor paasochtend
Inleiding
Toch wil de kerk dat juist niet doen. We willen Jezus niet inwisselen voor iemand anders. De kerk is opgericht, gesticht om Jezus te blijven herinneren, want veel mensen hadden gezien, gevoeld en ervaren dat juist Jezus iets van God liet zien in zijn leven. En dat ‘iets’ liet hen niet meer los. Ze zagen het, ze voelden het, en ze konden het daarna niet meer niet-zien. Ze konden het niet meer vergeten. Het was bijzonder.
In de bijbel wordt er meer verteld over zulke personen die iets van God hebben laten zien in hun leven.
Welke personen zijn nog meer bijzonder in de bijbel, welke bijbelse figuren vertellen in de bijbel wat over God?
Bijvoorbeeld Mozes, David of Elia, Jesaja, Amos, of Micha. Het zijn er heel weinig. Het is in de bijbel niet de groep of de meerderheid die God laat zien, maar vaak één mens, een enkeling. Vaak iemand van wie we het niet verwachten.
Zulke mensen, die enkelingen, hebben het meestal niet gemakkelijk in hun leven. Net zoals Jezus. Eerst wilden de mensen nog wel wat over God horen, maar toen Jezus heel veel fans kreeg, werden de leiders van het land wat bang. Wat gaat Jezus doen wanneer al die mensen achter hem aan blijven lopen? Dan luisteren ze vast straks niet meer naar ons en wordt het een chaos. En wij verliezen dan als leiders onze macht. Daarom willen de leiders hem weg hebben. En ze bedenken een gemeen plan. Jezus: hij wordt uiteindelijk vermoord. Jezus wordt gekruisigd (een nare dood die bedacht was in de tijd van de Romeinen). Dat gebeurt op vrijdag in de middag. Maar dan gaat het verhaal verder. Want op de zondagochtend (de Joodse dagen beginnen bij de avond, donderdagavond eerste dag, vrijdagavond gaat tweede dag in, zaterdagavond derde dag…) is het graf leeg. Jezus is daar niet meer. Hij is opgestaan, hij is opgewekt uit de dood door God. Gek verhaal he? De verteller wil ons ermee duidelijk maken: Jezus leeft verder, maar dan niet meer bij ons op aarde, maar bij God.
Maar waarom is Pasen een feest? Het gaat over de dood van Jezus? Dat is toch geen vrolijk iets?
Pasen is een feest omdat we op deze dag vieren dat de liefde, Gods liefde, die Jezus aan de mensen gaf van ons mensen gelukkige, vrije mensen maakt. Deze liefde proberen we als kerk te blijven doorgeven, aan onszelf, aan de ander. Als kerk geloven we dat deze liefde de wereld mooier maakt.
Maar wat is er zo bijzonder aan die liefde die in Jezus voelbaar was?
Dat zal ik vertellen aan de hand van een verhaal.
Paasverhaal
Mensen wonen in huizen. In deze tijd moeten de mensen veel in hun huizen blijven. Omdat er een virus is gekomen in ons midden, dat snel van de ene mens op de andere mens over kan gaan. Daardoor mogen de mensen veel minder met elkaar afspreken en samen dingen doen. Helaas. Dat is vervelend en ongezellig. Ook feestjes, zoals verjaardagen en huwelijken, worden nu even uitgesteld of in het klein gevierd. Dat is echt niet leuk. Maar er gaat weer een tijd komen dat dit allemaal voorbij is, en we onze lieve opa’s en oma’s weer veel kunnen knuffelen.
We zijn dus veel thuis in deze dagen. Heb je wel eens gekeken hoeveel spullen er in jullie huis staan? Ik denk dan aan een bank, een tafel, een televisie, stoelen, een bureau, een laptop, een Ipad, telefoons, en wat al niet meer.
Kun jij nog meer opnoemen wat er in je huis staat?
En al die spullen bewaren wij dus in het huis. En deze spullen, deze bezittingen, mogen alle mensen die langs ons huis komen, gewoon zien. Ze mogen op onze bank gaan zitten, op de stoel, ze mogen bij ons eten, nu wel even met 1,5 meter afstand ertussen, maar ze mogen de dingen zien en gebruiken, die wij in de woonkamer hebben neergezet.
Dan hebben we vaak in ons huis een keuken, een hal, een badkamer, en een slaapkamer…of meerdere slaapkamers…
En helemaal bovenin ons huis, in de nok, is daar vaak nog een zoldertje. Een kleine, donkere plek waar we spullen neerleggen die wij niet meer graag zien, spullen die eigenlijk te oud en te versleten zijn om nog te gebruiken. Niemand komt daar. Niemand ziet de spullen die daar liggen. Het is een rotzooi. Verborgen, daar ergens in een hoekje, verstopt in een vuilniszak, op onze zolder.
Eigenlijk zijn wij mensen te vergelijken met huizen. Dat is een beeld, dus dat is niet echt zo. Maar ik gebruik dat beeld om iets duidelijk te maken over die liefde van God, die de mensen hebben gezien in Jezus.
Ieder mens heeft een woonkamer in zich… in ieder mens zijn er allerlei leuke kanten die iedereen mag zien. Bijvoorbeeld: wanneer je vrolijk bent, gezellig, of grappig, wanneer je aardig bent, lief of vriendelijk, en er zijn vast nog allerlei andere mooie kanten in mensen die ik hier niet opnoem.
Maar ieder mens heeft ook een zolderkamertje in zich, waar spullen staan die niemand mag zien, waar we ons als volwassen mensen eigenlijk voor schamen. Daar liggen de dingen die wij, grote mensen, heel anders hadden willen aanpakken dan we hebben gedaan. Als ouders hadden we bijvoorbeeld graag op bepaalde momenten beter naar je willen luisteren, we hadden eigenlijk toen en toen meer tijd willen besteden aan het stellen van vragen aan je om echt te begrijpen wat je bedoelt, we hadden eigenlijk toen en toen minder snel boos willen worden op je, maar dat kwam omdat we druk waren op werk, en geïrriteerd…..We hadden niet willen uitvallen toen je een glas cola om gooide, want iedereen overkomt dat wel eens maar we waren te gestresst om rustig, en mild te reageren …En eigenlijk willen we deze momenten als mensen het liefst zo snel mogelijk vergeten…. En daarom leggen we die herinneringen snel in de zolderkamer neer. Weg ermee, niet meer aan denken. Deur dicht….
Ja, op die zolderkamer, daar liggen gevoelens, waarover we liever niet praten…
Het bijzondere van Jezus was nu dat hij zo met mensen omging, dat de mensen ruimte voelden om hun schaamte, om al datgene wat op die zolderkamer lag, toch te vertellen aan Jezus. En Jezus luisterde en hij bleef luisteren….Hij werd niet boos. Ja, bij Jezus voelden de mensen dat hun verhaal over die zolderkamer veilig was. Hij ging het aan niemand doorvertellen en kwam er niet meer op terug.
Jezus spreekt naar mensen de woorden uit: ‘Lieve mensen, schaam je niet, het is goed zo, laat je verleden achter je, elke morgen is een nieuw begin, weet: je bent een mooi mens…ga in vrijheid op pad en geef al die spullen van die zolderkamer waar je zo mee zit maar aan mij, ik draag het weg voor je, ik til alles weg, dan heb jij weer ruimte in je hoofd en hart om het leven aan te gaan. Dan kun jij je weer richten op vandaag de dag en niet meer je schuldig voelen over vroeger. Ja, deze woorden van Jezus maakten van mensen mooiere, vrije mensen. Het waren woorden van liefde. Een bijzondere liefde. Gods liefde.
En in het feest van Pasen staat die liefde centraal. Liefde die tegen ons zegt: niet meer piekeren hoor, je bent een mooi mens, vergeet dat niet. Ga lekker je leven leven. Geniet van de mooie dingen, en als je valt, of fouten maakt, niet erg, dat hoort erbij. Daar leer je van als mens.
Pasen : het is het feest van die liefde, Gods liefde, die van mensen vrolijke en vrije mensen maakt!
Vrolijke Paasdagen toegewenst!
(Paasverhaal bewerkte versie van verhaal van J.L. Klink in Het geheim van de wereld)
